Kleine gedachtes

Tuesday, December 27, 2005

Handig bij phpdocumentor en vergeetachtigheid

Voor mezelf handig.. snelle naslag (zonder in handleiding ploegen) van hoe je functie kan documenteren:


/**
* functiebeschrijving
*/
function functie()
{
}


Veelgebruikt voor mij:

* @todo
* @var
* @see
* @link url beschrijving
uit documentatie gejat:
* @param type [$varname] description
* @return type description
* @access public or private


Saturday, June 25, 2005

Foute prioriteiten

Grist magazine is over het algemeen een milieumagazine dat wel van de grotere perspectieven houdt, en dat niet geobsedeert is door schuldgevoelens en doemdenken, maar de dingen op een vrolijke manier bekijkt. Maar kennelijk niet altijd..

Every morning when I shave, I stare in the mirror and wonder if my razor is the best choice for the environment. I realize the easy answer is to let the beard grow. Except the problem is, lots of today's environmentalists are quietly waging their struggles in modern offices, where beards do not sit well with the management. [knip]

Right now I buy plastic disposable razors that you throw away after one use. They're inexpensive and get the job done quite painlessly, but they're plastic and they're disposable. So I'm toying with the idea of buying the old-school barber kind that requires considerably more time and skill, but does not wind up in the landfill.

Am I misguided, Umbra? Is there a better alternative?

David Grover
Nottingham, England


Op een vraag van een lezer over milieuvriendelijk scheren wordt het advies gegeven geen electrische scheerapparaten of weggooi-scheerapparaten te gebruiken. Het laatste is milieuonvriendelijk omdat het veel afval veroorzaakt, het eerste gebruikt electriciteit, al is het maar een beetje. Afgeraden dus. Wat het makkelijkste en comfortabelste is wordt achterwegen gelaten.

Het probleem hier is dat het misschien op een bepaalde manier milieueconomischer is om een net iets minder milieuonvriendelijke scheermethode te gebruiken, maar niet economischer qua tijd of energie. Als bij alle zaken waar een kleine milieuwinst te boeken valt voor deze milieuwinst gegaan wordt (scheerapparaten, het boycotten van producten die een kleine hoeveelheid dierlijke bestanddelen bevatten door veganisten, dat soort dingen), gaat er daarin zoveel tijd en geld zitten dat er geen tijd en geld meer over is voor het behalen van grotere milieuwinsten (het vervangen van alle lampen in huis door spaarlampen, het participeren in debatten over het milieu, het sparen voor zuinigere (grote) apparaten, of voor apparaten die niet alleen op standby, maar ook uit kunnen, enzovoort). En mensen met tijd over, die zich comfortabel voelen en niet op de kleinste zaken moeten letten, zijn zoiezo een goede contributie aan de samenleving, wat ook tot milieuwinst zou moeten leiden op de lange termijn. Er zijn dingen die fundamenteel aan de samenleving veranderd kunnen worden, er zijn oplossingen die we samen kunnen gaan toepassen, en met de handen in het haar zitten vanwege de milieuonvriendelijkheid van scheren draagt daar niet heel erg veel aan bij.

Iraanse conservatieven winnen zoals verwacht

Obsidian Wings heeft het nieuws op een rijtje gezet.

Nog wat meer links:

Deze verkiezing wordt in het westen toch nog in redelijke mate als democratisch beschouwd, maar wat er is gebeurd is nauwelijks democratisch te noemen:

The most astonishing aspect of Friday's presidential vote in Iran is not that the elections will go into a second round but that Tehran managed to convince so many in the West that this is a real demonstration of democracy.

All power is held by Supreme Leader Ali Khameni, his Council of Guardians and the small clique of military officers and businessmen around him. The Council disqualified more than 1,000 candidates before the election, vetting only contestants who support the regime's ideological lines. The example of outgoing "reformist" President Mohammad Khatami, who presided over eight years of economic decline and worsening repression, has proven that the President cannot change anything against the Council's will.

The one number worth parsing in Friday's election is that of voter participation. Many Iranians had called for a boycott as the only way of showing resistance. Knowing this, the mullahs seem to have taken their usual election manipulations to another level. Intimidation by the Revolutionary Guards and the fact that proof of voting is needed for certain jobs and welfare payments have always pushed up turnout. Still, voter participation has steadily declined in the past few years to barely 50%.


The Wall Street Journal: Iran's 'Democracy' -- A rigged election, no reformist victory (Via Cox & Forkum. Het voelt vies om naar hen te linken, militant-conservatief als ze zijn)

PubliusPundit wijst ernaar hoe de verkiezingen laten zien hoe weinig het volk nog in het regime geloofd, en laat foto's zien van lege stembureau's.

Friday, June 10, 2005

Meer gebrek aan dynamiek in Frankrijk

Ze mogen zichzelf beter dan de Amerikanen vinden op veel vlakken, en daar op sommige zeker gelijk in hebben, in één ding lopen de Fransen zeker achter op de Amerikanen. Geen enkel Frans bedrijf dat in de afgelopen veertig jaar is opgericht heeft de top 25 van Franse bedrijven weten te halen, dit in tegenstelling tot Amerikaanse bedrijven: 19 van de succesvolste 25 bedrijven in de VS bestonden veertig jaar geleden nog niet. Frankrijk, en waarschijnlijk ook in zekere mate de rest van Europa mist toch een zekere dynamiek.. hoe zit het eigenlijk met de top 25 in Nederland?
It's not exactly haute culture , but these days this is a vital topic here in France, where the unemployment rate has been stuck between 9 and 10 percent for a quarter of a century and where not a single enterprise founded here in the past 40 years has managed to break into the ranks of the 25 biggest French companies. By comparison, 19 of today's 25 largest U.S. companies didn't exist four decades ago. That's why France is looking to the United States for lessons. And it's why it was meant as a compliment when the French media dubbed the former finance minister, newly appointed interior minister and potential president Nicolas Sarkozy "the American."


Washington Post - What's American and Envied by France? (via A&L Daily)